Losse exemplaren

/Losse exemplaren
  • Niemand kijkt ervan op, dat een tuinblad verdwijnt in deze tijd. Bij het bericht eind vorig jaar dat de eigenaar het blad DE TUIN Exclusief niet voort wilde zetten verwachtten we berustende reacties. Maar de brieven, mailtjes en telefoontjes waren verrassend: ze bevatten begripvolle, maar ook geschrokken en teleurgestelde reacties van lezers. Vaak met de vraag of we echt geen mogelijkheden meer zagen. Een beter bewijs dat een tuinblad als dit bestaansrecht heeft is niet te vinden...
  • Een zacht windje, een straaltje zon, en vooral heel veel kleur. Dat is waar we allemaal naar verlangen na de grijze winter en dat is wat we nu volop krijgen. Vroege bloeiers zijn er al, van de stralend gele sterretjes van het speenkruid tot de dieppaarse ‘gezichtjes’ van het maarts viooltje. Naarmate het voorjaar vordert komt daar een scala aan kleuren bij. Waarbij de tulp toch wel de kroon spant. Geen soort waarin zoveel verschillende kleurnuances zitten, vertelt kenner en fotograaf Eric Breed in dit nummer. Wilt u dat met eigen ogen zien dan is een bezoekje aan de Hortus Bulborum in Limmen een mooie gelegenheid om heel veel verschillende tulpen bij elkaar te zien. Maar er is veel meer...
  • De zomer spat in dit nummer van de pagina’s. Heerlijk bloemen plukken, genieten van planten en vlinders, tuinen bekijken, vrienden ontvangen in de schaduw van uw eigen bomen. Inspirerende tuinen en evenementen bezoeken, en vooral van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat heerlijk buiten blijven. Of u nu deze zomer op stap gaat om tuinen te bekijken of gewoon thuis van uw eigen groene paradijsje geniet, dit is als het goed is de meest zorgeloze periode van het jaar. Het doet denken aan de slinger van een klok, die op het hoogste punt even stil lijkt te staan. De razendsnelle veranderingen van het voorjaar maken plaats voor het kleurspektakel van een zomerse border, waar vlinders en bijen volop van hun gading vinden...
  • Al in de volle zomer kondigde de herfst zich aan: bessen en zaaddozen vormden zich al vanaf het voorjaar. Met de eerste bloeiende cyclamen half augustus was er geen ontkomen meer aan. De stille, lome, stoffige nazomer maakte langzaam plaats voor de dynamiek van de herfst. We zitten er inmiddels middenin, en we vinden het heerlijk. De vele vogels op doortocht, de keur aan fruit en zaden, de herfstkleuren die zo spectaculair zijn dat je je pas achteraf, bij het bekijken van je foto’s, realiseert hoe mooi het was. En natuurlijk zijn er ook dagen om lekker binnen te blijven; om bollen en zaden te bestellen, te lezen in dit nummer van De Tuin in vier seizoenen, te fantaseren over uw tuin in het volgende bloeiseizoen...
  • Wij – u en de redactie van dit blad – houden niet van de versteende tuinen die je tegenwoordig vaak ziet. Een onderhoudsarm stukje tegels met een plantenbak of rondje grind met bolboompje – voor ons is dat geen tuin. In deze wintertijd is ook in een plantenrijke tuin het weelderige groen vergeeld, verwaaid en verdwenen. Niets verdoezelt de structuur. De silhouetten van bomen en struiken tekenen zich af tegen de winterlucht – zo beeldt etser Reinder Homan ze graag af. Juist nu zijn de loofgangen waarover Wiert Nieuman schrijft prachtig: achtergebleven blad zorgt voor beschutting, maar de structuur van de vaak jarenlang gesnoeide haag is mooi te zien...
  • Zodra de kalender 1 maart aanwees fietste ik als kind naar het stadspark, waar een groep maartse viooltjes stond. De maand was begonnen dus nu zouden ze toch zeker gaan bloeien! Dat viel meestal tegen, de eerste dieppaarse bloemetjes lieten zich steevast pas op de laatste dag van de maand maart zien. Het is lang geleden: dit jaar zag ik al bloeiend maarts viooltje, longkruid en wat al niet meer in de eerste week van februari. Geen enkel bezwaar, die vroege voorjaarsbloeiers kunnen niet vroeg genoeg zijn. Mijn verlangen naar maartse viooltjes van indertijd herken ik nu als verlangen naar voorjaar, wie kent het niet...
  • Dit nummer van De Tuin in vier seizoenen zindert van de zomer. De intens warme kleuren van Helenium naast het koele blauw van Irissen; het papierdunne bloemblad van Cistus naast de geblakerde lavaklompen van de Etna. Waar na een uitbarsting leven voorgoed lijkt uitgewist – maar wie goed kijkt ziet in alle hoeken en spleten hoe het leven terrein terugwint. Al gauw worden de zwarte rotsen weer bedekt met onbekommerd bloeiende speldenkussens. Al even hoopvol en zwart is de schijnbaar desolate tuin van Arie Tuinarchitectuur op het Tuinenfestival in Chaumont-sur-Loire. Bijzonder dat op dit spraakmakende festival een Nederlandse inzending te zien is...
  • Mij spreekt de blomme een tale, schreef Guido Gezelle in 1902, en vandaag de dag zal dat in uw tuin niet anders zijn. De prachtige witte herfstanemonen kocht u vorig jaar op de tuinmarkt in Trompenburg Tuinen en Arboretum; de pol oranjegroene Euphorbia’s die zo ijverig in de breedte en de hoogte uitstoelt bewonderde en kocht u in de tuinen van Mien Ruys...
  • Winter in de tuin. Wie naar z’n werk gaat ziet er door de week weinig van. Het is al donker als je de deur uit gaat (let op weg naar auto of trein op de frisse geuren, de tintelende lucht, de soms witte wolken waar de maan op schijnt), het is allang weer donker als je thuiskomt (een merel moppert nog wat na in de heg, katten hebben het voorjaar al in hun hoofd)...
  • Je ziet wat je wilt zien. Dan hebben we het niet over voor-ingenomenheid en oogkleppen, maar over gericht kijken. De kleurige sterretjes van Hypoxis en Rhodohypoxis waren u misschien nog nooit opgevallen, maar als u straks het artikel van Wiert Nieuman hebt gelezen komt u ze beslist ergens tegen. Wie graag een speciale Magnolia wil zien en goed het beeld van de bloem voor ogen houdt, haalt hem er zo uit bij een tuinbezoek. Wie nieuwsgierig is naar bloemen of vruchten die hoog in een boom zitten en ze van dichtbij wil bekijken, prent zich hun vorm in. Dat is de beste manier om afgevallen exemplaren onder de boom te vinden.
  • Maanden van hard werken krijgen in juni hun bekroning: veel tuinen zijn nu op hun mooist. Vanuit de tuinstoel ziet u bijen en hommels druk in de weer op de bloeiende kardoen - die afgelopen winter uw ogen al streelde met het decoratieve blad, en waar u in de keuken nogmaals plezier van kunt hebben. Zoals altijd is De Tuin in vier seizoenen goed voorzien van artikelen over interessante planten. Naast kardoen en artisjok komt keer het intrigerende voetblad met z’n familieleden aan bod - een sprookjesplant voor een beschaduwd hoekje. En winterharde fuchsia’s blijken, ondanks hun verdacht exotische uiterlijk, ook buiten de sprookjeswereld te bestaan.
  • Het najaar is het moment waarop de tuineigenaar voorjaar en zomer nog vers in het geheugen heeft, waarop de tuin zich nog één keer zich op haar mooist laat zien, en waarop de eigenaar begint na te denken over wat er eventueel anders en beter zou kunnen, volgend jaar. Op mooie dagen zijn we heerlijk buiten, op regendagen genieten we binnen van tuinboeken en -bladen en van de zaden- en bollencatalogi.