Losse exemplaren

/Losse exemplaren
  • De winterperiode is de tijd om vooruit te kijken en terug te blikken. Met alle rampen en zorgen in de wereld lijkt het een futiliteit om je om een tuin te bekommeren. Wat is de relevantie? Natuurlijk, je hebt sociaal tuinieren; je hebt allerlei initiatieven van milieu- en sociaal bewuste buurtbewoners die grauwe, onherbergzame steenklompen weten om te toveren tot gezonde, groene paradijsjes waar jong en oud, en vogels van allerlei pluimage, samen werken om tot een mooie oogst en mooie buurt te komen. Maar er is ook nog zoiets als goed voor jezelf zorgen; eerste voorwaarde voor je iets voor een ander kan doen.
  • Het tuinseizoen is weer van start en het lentenummer van De Tuin in vier seizoen bruist van puur tuinplezier. U kunt genieten van de vaak stevige, soms kwetsbare, maar altijd prachtige elfenbloemen, u kunt zich alvast verheugen op de bloeiende sieruien in het late najaar.
  • Het afgelopen voorjaar leverde een enorme explosie aan kleur en groen op die nu,met het verschijnen van ons zomernummer, haar hoogtepunt bereikt heeft. De race lijkt buiten gelopen: elke plant heeft zijn plek bevochten om licht en water, de rust keert weer.
  • De heerlijke herfsttijd breekt weer aan, met z’n nevelige ochtenden, zijn hoosbuien terwijl u de open haard voor het eerst weer aansteekt, z’n herfstwandelingen langs het golvende duingras of tussen de dwarrelende blaadjes in alle kleuren.
  • Het seizoen van plannen maken is weer begonnen. Nu de tuin het meeste blad heeft afgeschud en alles tot de basisstructuur is teruggebracht, heeft u de tijd om uw foto’s en notities van het afgelopen seizoen nog eens na te lopen, de stapel veelbelovende tuinboeken te doorzoeken, en wie weet eens een frisse winterwandeling te maken in een van de mooie arboreta en botanische tuinen die ons land rijk is.
  • Het gebeurt u ongetwijfeld: u komt opvallende zaaddozen tegen en neemt u vast voor om volgende zomer eens te kijken van welke plant die afkomstig zijn. Maar voor u het weet zijn het weer die zaaddozen. Asphodelus is met z’n witte of gele kaarsen zo’n opvallende en vrolijke bloeier dat je domweg het verband niet legt, als ze tussen de zwierige grassen de prairietuin opfleuren. De kivietseitjes - Mark en Linda de Goede kweken ze - zullen zich straks na de bloei enorm strekken, zodat u de zaaddoosjes misschien ook niet herkent. Geniet van de bloei maar blijf de bloemen volgen, ze bloeien niet voor niets en er komt vaak nog meer moois.
  • Heerlijk, zomer! De geuren en kleuren van lavendel, de imposante monumentale bloeiers die tot ver in de nazomer zullen schitteren. Zalig buiten genieten, het onkruid groeit iets minder enthousiast en de zon schijnt. Ook zittende op uw tuinterras kunt u iets nieuws proberen: lavendel is niet alleen mooi en geurig, maar heeft ook een aparte smaak. Lees over Roger en Linda Bastin en hun kwekerij vol geurende mediterrane planten, die bestand zijn tegen ons klimaat én culinaire waarde hebben.
  • Het was zo’n zomer waar geen eind aan leek te komen, al zag u natuurlijk best de vruchten kleuren, de eerste herfstdraden op de heesters en bloeiden de cyclamen; al rook u onmiskenbaar de frisse geur van de naderende herfst. Het najaar is een seizoen waar we in de loop van die heerlijke zomermaanden steeds meer zin in krijgen. Het is zover.
  • Drie seizoenen lang wordt de tuinliefhebber steeds naar buiten gelokt maar nu, in de wintertijd, is er heerlijk gelegenheid om helemaal op te gaan in het stralende winternummer van De Tuin in vier seizoenen. Om te ontdekken dat die vrolijke rode besjes die je elk jaar bij de bloemist koopt van een bladverliezende hulst zijn - Ilex verticillata, tien maanden lang uiterst bescheiden maar dan toveren de rode bessen een grijze winterdag van saai naar stralend. Nu de eigen tuin weinig aandacht vraagt is er tijd om elders te gaan kijken: de Route du Mimosa biedt honderddertig kilometer lang een hartstochtelijk geel medicijn tegen de winterblues. Ontdek hoe dwergconiferen, zo uit de mode dat het een wonder is dat ze nog bestaan, smaakvol geplaatst het pronkstuk van de rotstuin kunnen worden - rijp en sneeuw maken het plaatje af.
  • Natuurlijk, het kan in maart nog net zo gemeen koud zijn als in februari maar elke zachte dag loopt het voorjaar een flink stuk op de winter in. Sneeuwklokjes en speenkruid markeerden de grens, maar met de eerste bloeiende leverbloempjes mogen we het toch echt voorjaar noemen. Zulke simpele bloempjes, maar zo ontroerend mooi. Valt er nog iets te verbeteren aan hun natuurlijke schoonheid? Jazeker, zeggen verzamelaars, en ze zoeken bijzondere kleurschakeringen, regelmatig gevormde dubbele en andere bijzonderheden om hun collectie aan te vullen. Een andere voorjaarsbode is goudveil: zeldzaam in Nederland, maar daarmee nog geen lastpak.
  • Wat is er heerlijker dan na gedane tuinarbeid van de zachte zomeravonden te genieten in goed gezelschap en met fijn leesvoer - het liefst natuurlijk leesvoer over andere tuinen, nieuwe planten, oude vergezichten, verse ideeën. Het zomernummer van De Tuin in vier seizoenen laat u genieten van het zich ontvouwende bloemblad van klaprozen – wat is er zomerser dan dat?
  • ‘Verlangen naar tuin’ is de titel van het nieuwste boek van Michel Lafaille. Hij is tuin- en landschapsontwerper én theaterregisseur; zijn beschrijving over hoe een paradijselijke tuin ontstaat komt voort uit die wortels. Behalve in de boekenrubriek duikt het theater op in Jakobstuin, waar eigenaar Jaap de Vries een werkzaam leven als theatertechnicus achter zich heeft en daaraan zijn talent om een hartstochtelijk levende tuin te ontwerpen dankt.