Zo roze dat het onecht lijkt: met de Toona sinensis ‘Flamingo’ heb je iets spraakmakends in huis. De soort staat ook wel bekend als Cedrela chinensis. Zoals het tweede deel van de wetenschappelijke naam suggereert: de soort is afkomstig uit China, waar ook nog enkele andere Toona-soorten te vinden zijn.
Nederlandse namen zijn er legio: Maggiboom, Uiensoepboom, Chinese mahonie. Toona sinensis behoort tot de familie van de Meliaceae, de Mahonie familie. Toona sinensis is volledig winterhard. Soms is de groei zo sterk, dat de takken inscheuren. Maar dat probleem verdwijnt op latere leeftijd, de groei is dan niet meer zo heftig. Eenmaal op weg om een oudere boom te worden vormt Toona een afgeronde bol.
Soms wordt wel aanbevolen om de boom regelmatig te knotten, maar daar wordt hij niet mooier van.
STANDPLAATS
Aan de standplaats worden niet zoveel eisen gesteld. Wel moet de bodem waterdoorlatend zijn en zo mogelijk voorzien van humus. Een lichte plaats is voor bomen met een gekleurd blad altijd beter dan een schaduwrijke plaats. Zo op het eerste gezicht lijkt Toona wel wat op Ailanthus altissima, de hemelboom. Niet alleen hebben beide bomen geveerd blad – één blad bestaat uit 20 tot 26 deelblaadjes – ze groeien op jonge leeftijd allebei vrijwel identiek op. Toona bezit als jonge boom een slanke habitus, is redelijk snelgroeiend en laat zich ook goed als meerstammer gebruiken. Het hout van Toona wordt zeer gewaardeerd, maar dat is geen reden om deze boomsoort in de tuin te zetten.
FLAMINGO
Er is echter één cultivar, die als hij een plaatsje in uw tuin krijgt veel verschil maakt. Dat is dan Toona sinensis ‘Flamingo’. De naam doet al vermoeden, dat het met de kleur roze van doen heeft en dat is inderdaad zo. Eenmaal aangeplant ziet iedereen een zeer opvallend verschil met de soort zelf, want bij het uitlopen verschijnt er bij deze cultivar blad in een knalroze kleur. Zo intens roze, dat je er niet om heen kunt! Ik zou geen andere plant weten die een dergelijke oplichtende kleur bezit, zelfs Acer pseudoplatanus ‘Brilliantissimum’ delft bij dit geweld het onderspit. Later verkleurt het blad naar groen, om uiteindelijk met gele tinten het seizoen af te sluiten.
PLUIMEN
In juni en juli verschijnen de voor sommigen onplezierig geurende bloemen in witte pluimen, die wel een lengte van een halve meter kunnen bereiken. Als de bast of takken worden beschadigd, dan verspreiden ze eveneens deze geur. Toona heeft naast de kleur nog een voordeel: zowel de jonge loten als het blad – ook van de roze cultivar – kunnen als groente worden gegeten. In Azië wordt dat blad veel gebruikt, als bladgroente maar ook in wokgerechten. De smaak is best intens, variërend van uien tot aan een aromatische smaak die aan Maggi aroma doet denken. Daar dankt de boom zijn Nederlandse bijna men aan: uiensoep- of maggiboom. Die smaak schijnt te veranderen als je langer op zo’n blad kauwt. Zijn de takken wat ouder, dan zouden ze wie rook kunnen vervangen, zo’n smeulende en geurige tak doet er uren over om op te branden.
Een artikel uit De Tuin in vier seizoenen 51 – zomer 2025. Bestel hier een exemplaar in de webshop.
