Parasieten, het woord is al voldoende om een negatief gevoel te krijgen. Bij parasieten in de tuin denken we aan kommer en kwel. Er zijn evenwel uitzonderingen waar je als plantenliefhebber met plezier naar kijkt.
Een echte parasitaire plant maakt zelf geen chlorofyl aan en is voor zijn voedsel en vocht aangewezen op een gastheer. De bekendste ‘parasiet’, de maretak of mistletoe, blijkt dit predicaat ten onrechte te hebben, want hij heeft wel bladgroen. Dat geldt ook voor verschillende soorten uit de Helmkruidfamilie, zoals bijvoorbeeld de ratelaarsoorten die wel voedsel stelen van andere planten, maar zelf ook assimileren en ook voedsel uit de grond op kunnen nemen. In Nederland is het aantal parasitaire plantensoorten gering en ze zijn bijna allemaal te vinden in de Orobanchaceae of bremraapfamilie. Ook schubwortel of Lathraea behoort tot deze familie, hoewel hij vroeger ook wel tot de Schrophulariaceae werd gerekend.
Lathraea clandestina
SOORTEN
Lathraea is een klein plantengeslacht met slechts vijf soorten. Twee ervan worden in Nederland sporadisch gekweekt. In de vorige eeuw kwam Lathraea squamaria of bleke schubwortel nog op een enkele plek in Limburg voor, maar als we hem nu in het wild willen zien, zullen we de dichtstbijzijnde groeiplaatsen in België moeten bezoeken. In het botanisch rijke dal van de Hohn, bij de entree in Kelmis, is de kans het grootst om hem in april onder loofbomen in bloei te vinden. In het voorjaar en voorzomer is deze bleke schubwortel in de Alpen hier en daar in loofbossen aan te treffen. De naam bleke schubwortel geeft zijn voorkomen goed weer, deze soort maakt bleke bloemstengels van ongeveer 15 cm hoog. De stengels zijn dichtbezet met lichtroze bloemen die aan een kant van de stengel zitten. Vaak tref je meerdere bloeiende
exemplaren bij elkaar aan, wat duidt op een plant die ondergronds veel groter is dan er bovengronds zichtbaar is. Lathraea clandestina of prachtschubwortel komt oorspronkelijk met name in het westen van Zuid-Europa voor en is in onze omgeving bewust ingevoerd. Deze soort vormt geen bovengrondse stengels en de relatief grote paarse bloemen zitten in grote aantallen bij elkaar. De opvallende kleur van de bloemen en de soms grote groepen waarin ze voorkomen maken deze soort tot een gewilde plant en daarom is hij tegenwoordig de meest voorkomende soort. Vooral in heemtuinen en botanische tuinen wordt hij vaak aangeplant. Prachtige groepen staan er in Arboretum Kalmthout in België en in heemtuin De Braak in Amstelveen.
Het hele verhaal lezen? Hier vindt u alle winkels waar het magazine verkocht wordt: www.tijdschriftdetuin.nl/verkooppunten/ Of neem een abonnement a € 41,95 per jaar (NL) en kies uit de volgende cadeaus: www.tijdschriftdetuin.nl/welkomstgeschenk
