Losse exemplaren

/Losse exemplaren
  • Het afgelopen voorjaar leverde een enorme explosie aan kleur en groen op die nu,met het verschijnen van ons zomernummer, haar hoogtepunt bereikt heeft. De race lijkt buiten gelopen: elke plant heeft zijn plek bevochten om licht en water, de rust keert weer.
  • Het tuinseizoen is weer van start en het lentenummer van De Tuin in vier seizoen bruist van puur tuinplezier. U kunt genieten van de vaak stevige, soms kwetsbare, maar altijd prachtige elfenbloemen, u kunt zich alvast verheugen op de bloeiende sieruien in het late najaar.
  • De winterperiode is de tijd om vooruit te kijken en terug te blikken. Met alle rampen en zorgen in de wereld lijkt het een futiliteit om je om een tuin te bekommeren. Wat is de relevantie? Natuurlijk, je hebt sociaal tuinieren; je hebt allerlei initiatieven van milieu- en sociaal bewuste buurtbewoners die grauwe, onherbergzame steenklompen weten om te toveren tot gezonde, groene paradijsjes waar jong en oud, en vogels van allerlei pluimage, samen werken om tot een mooie oogst en mooie buurt te komen. Maar er is ook nog zoiets als goed voor jezelf zorgen; eerste voorwaarde voor je iets voor een ander kan doen.
  • Het najaar is het moment waarop de tuineigenaar voorjaar en zomer nog vers in het geheugen heeft, waarop de tuin zich nog één keer zich op haar mooist laat zien, en waarop de eigenaar begint na te denken over wat er eventueel anders en beter zou kunnen, volgend jaar. Op mooie dagen zijn we heerlijk buiten, op regendagen genieten we binnen van tuinboeken en -bladen en van de zaden- en bollencatalogi.
  • Maanden van hard werken krijgen in juni hun bekroning: veel tuinen zijn nu op hun mooist. Vanuit de tuinstoel ziet u bijen en hommels druk in de weer op de bloeiende kardoen - die afgelopen winter uw ogen al streelde met het decoratieve blad, en waar u in de keuken nogmaals plezier van kunt hebben. Zoals altijd is De Tuin in vier seizoenen goed voorzien van artikelen over interessante planten. Naast kardoen en artisjok komt keer het intrigerende voetblad met z’n familieleden aan bod - een sprookjesplant voor een beschaduwd hoekje. En winterharde fuchsia’s blijken, ondanks hun verdacht exotische uiterlijk, ook buiten de sprookjeswereld te bestaan.
  • Je ziet wat je wilt zien. Dan hebben we het niet over voor-ingenomenheid en oogkleppen, maar over gericht kijken. De kleurige sterretjes van Hypoxis en Rhodohypoxis waren u misschien nog nooit opgevallen, maar als u straks het artikel van Wiert Nieuman hebt gelezen komt u ze beslist ergens tegen. Wie graag een speciale Magnolia wil zien en goed het beeld van de bloem voor ogen houdt, haalt hem er zo uit bij een tuinbezoek. Wie nieuwsgierig is naar bloemen of vruchten die hoog in een boom zitten en ze van dichtbij wil bekijken, prent zich hun vorm in. Dat is de beste manier om afgevallen exemplaren onder de boom te vinden.
  • Winter in de tuin. Wie naar z’n werk gaat ziet er door de week weinig van. Het is al donker als je de deur uit gaat (let op weg naar auto of trein op de frisse geuren, de tintelende lucht, de soms witte wolken waar de maan op schijnt), het is allang weer donker als je thuiskomt (een merel moppert nog wat na in de heg, katten hebben het voorjaar al in hun hoofd)...
  • Mij spreekt de blomme een tale, schreef Guido Gezelle in 1902, en vandaag de dag zal dat in uw tuin niet anders zijn. De prachtige witte herfstanemonen kocht u vorig jaar op de tuinmarkt in Trompenburg Tuinen en Arboretum; de pol oranjegroene Euphorbia’s die zo ijverig in de breedte en de hoogte uitstoelt bewonderde en kocht u in de tuinen van Mien Ruys...
  • Dit nummer van De Tuin in vier seizoenen zindert van de zomer. De intens warme kleuren van Helenium naast het koele blauw van Irissen; het papierdunne bloemblad van Cistus naast de geblakerde lavaklompen van de Etna. Waar na een uitbarsting leven voorgoed lijkt uitgewist – maar wie goed kijkt ziet in alle hoeken en spleten hoe het leven terrein terugwint. Al gauw worden de zwarte rotsen weer bedekt met onbekommerd bloeiende speldenkussens. Al even hoopvol en zwart is de schijnbaar desolate tuin van Arie Tuinarchitectuur op het Tuinenfestival in Chaumont-sur-Loire. Bijzonder dat op dit spraakmakende festival een Nederlandse inzending te zien is...
  • Zodra de kalender 1 maart aanwees fietste ik als kind naar het stadspark, waar een groep maartse viooltjes stond. De maand was begonnen dus nu zouden ze toch zeker gaan bloeien! Dat viel meestal tegen, de eerste dieppaarse bloemetjes lieten zich steevast pas op de laatste dag van de maand maart zien. Het is lang geleden: dit jaar zag ik al bloeiend maarts viooltje, longkruid en wat al niet meer in de eerste week van februari. Geen enkel bezwaar, die vroege voorjaarsbloeiers kunnen niet vroeg genoeg zijn. Mijn verlangen naar maartse viooltjes van indertijd herken ik nu als verlangen naar voorjaar, wie kent het niet...
  • Wij – u en de redactie van dit blad – houden niet van de versteende tuinen die je tegenwoordig vaak ziet. Een onderhoudsarm stukje tegels met een plantenbak of rondje grind met bolboompje – voor ons is dat geen tuin. In deze wintertijd is ook in een plantenrijke tuin het weelderige groen vergeeld, verwaaid en verdwenen. Niets verdoezelt de structuur. De silhouetten van bomen en struiken tekenen zich af tegen de winterlucht – zo beeldt etser Reinder Homan ze graag af. Juist nu zijn de loofgangen waarover Wiert Nieuman schrijft prachtig: achtergebleven blad zorgt voor beschutting, maar de structuur van de vaak jarenlang gesnoeide haag is mooi te zien...
  • Al in de volle zomer kondigde de herfst zich aan: bessen en zaaddozen vormden zich al vanaf het voorjaar. Met de eerste bloeiende cyclamen half augustus was er geen ontkomen meer aan. De stille, lome, stoffige nazomer maakte langzaam plaats voor de dynamiek van de herfst. We zitten er inmiddels middenin, en we vinden het heerlijk. De vele vogels op doortocht, de keur aan fruit en zaden, de herfstkleuren die zo spectaculair zijn dat je je pas achteraf, bij het bekijken van je foto’s, realiseert hoe mooi het was. En natuurlijk zijn er ook dagen om lekker binnen te blijven; om bollen en zaden te bestellen, te lezen in dit nummer van De Tuin in vier seizoenen, te fantaseren over uw tuin in het volgende bloeiseizoen...