Losse exemplaren

/Losse exemplaren
  • Winter in de tuin. Wie naar z’n werk gaat ziet er door de week weinig van. Het is al donker als je de deur uit gaat (let op weg naar auto of trein op de frisse geuren, de tintelende lucht, de soms witte wolken waar de maan op schijnt), het is allang weer donker als je thuiskomt (een merel moppert nog wat na in de heg, katten hebben het voorjaar al in hun hoofd)...
  • Een zaadje is een belofte. Hoe verleidelijk is het niet om bij een tuinbezoek, vooral als u in een grotere tuin of arboretum of de Palmengarten rondwandelt, een paar zaadjes in uw zak te steken. Vooral als u iets aparts tegenkomt: zo’n grappig peultje van de Judasboom bijvoorbeeld. Heel misschien - komen ze niet in de wasmachine terecht, heeft u de kennis of het geluk om ze op de juiste manier te behandelen en ontkiemt het gestolen goed. Beter even aan de tuineigenaar vragen trouwens, omdat het netter is en ook omdat u de leeftijd wel achter u heeft gelaten om als een kleine jongen m/v de verwijtende blik van de eigenaar te trotseren die uw grijpende hand heeft opgemerkt.
  • De zomer spat in dit nummer van de pagina’s. Heerlijk bloemen plukken, genieten van planten en vlinders, tuinen bekijken, vrienden ontvangen in de schaduw van uw eigen bomen. Inspirerende tuinen en evenementen bezoeken, en vooral van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat heerlijk buiten blijven. Of u nu deze zomer op stap gaat om tuinen te bekijken of gewoon thuis van uw eigen groene paradijsje geniet, dit is als het goed is de meest zorgeloze periode van het jaar. Het doet denken aan de slinger van een klok, die op het hoogste punt even stil lijkt te staan. De razendsnelle veranderingen van het voorjaar maken plaats voor het kleurspektakel van een zomerse border, waar vlinders en bijen volop van hun gading vinden...
  • Alleen al de voorkant van dit blad en het bijbehorende artikel over hondstand, zijn genoeg om in voorjaarsstemming te komen. Wat een heerlijk plantje is dat, misschien juist omdat u het nog niet in de tuin heeft – of het wel had maar het verdween stilletjes. Een deel van het tuinplezier is toch het verlangen - naar voorjaar, zomer, herfst of winter, naar het opengaan van een veelbelovende knop, naar de terugkeer van fitis en tjiftjaf, naar de bolbloeiers die in het voorjaar de dienst uitmaken. Naar een ontmoeting met een onbekende, zeldzame plant op een tuinevenement of bij een goed gesorteerde kweker; u wist niet van z'n bestaan maar het is liefde op het eerste gezicht. Mooie planten komen tot hun recht in goed ontworpen tuinen. Die zijn er voor elke smaak, beurs en omstandigheid. Wandel eens rond in Appeltern, of kijk in dit nummer welke ontwerper u aanspreekt. Met de lente komen de reiskriebels. Tamarix doet u verlangen naar Griekse zomeravonden, maar in de eigen tuin houdt de plant het ook prima uit. Zeekool herinnert aan strandvakanties en in de moestuin misstaat de plant niet.
  • De bloemist had al een poosje voorgetrokken seringentakken in de aanbieding, maar vanaf het moment dat in mei ook in tuinen en parken de seringen beginnen te geuren is het op en top voorjaar. Volg dit jaar uw neus met extra aandacht en bekijk wat er zoal te zien en te koop is op seringengebied: verrassend veel. Tot de seringentijd heeft u ogen en neus al kunnen laven aan allerlei moois, bolbloeiers al de ‘oude wijfjes’, stralende sterretjes; de elegante lenteklokjes. Of de relatief onbekende Kalmia, een heester met volmaakte bloemen en fris groen blad. Ziet u plekken in de tuin waar nog best iets moois bij past, plan dan een bezoekje aan Pieters Planten. Of ga eens bij de buren kijken. Misschien had u in de winter al plannen gemaakt om weer eens een reisje over de grens te maken, er is veel nieuws te zien en te ontdekken. De aloude hoogtepunten, bijzondere tuinen zoals Airfield, maar ook indrukwekkende nieuwe initiatieven zoals The Newt, of sprankelend nieuw elan zoals in de historische tuin Leonardslee. En natuurlijk is geen vakantie compleet zonder een botanische tuin; in dit nummer een lentereportage van Marimurtra.
  • De winterperiode is de tijd om vooruit te kijken en terug te blikken. Met alle rampen en zorgen in de wereld lijkt het een futiliteit om je om een tuin te bekommeren. Wat is de relevantie? Natuurlijk, je hebt sociaal tuinieren; je hebt allerlei initiatieven van milieu- en sociaal bewuste buurtbewoners die grauwe, onherbergzame steenklompen weten om te toveren tot gezonde, groene paradijsjes waar jong en oud, en vogels van allerlei pluimage, samen werken om tot een mooie oogst en mooie buurt te komen. Maar er is ook nog zoiets als goed voor jezelf zorgen; eerste voorwaarde voor je iets voor een ander kan doen.
  • Wij – u en de redactie van dit blad – houden niet van de versteende tuinen die je tegenwoordig vaak ziet. Een onderhoudsarm stukje tegels met een plantenbak of rondje grind met bolboompje – voor ons is dat geen tuin. In deze wintertijd is ook in een plantenrijke tuin het weelderige groen vergeeld, verwaaid en verdwenen. Niets verdoezelt de structuur. De silhouetten van bomen en struiken tekenen zich af tegen de winterlucht – zo beeldt etser Reinder Homan ze graag af. Juist nu zijn de loofgangen waarover Wiert Nieuman schrijft prachtig: achtergebleven blad zorgt voor beschutting, maar de structuur van de vaak jarenlang gesnoeide haag is mooi te zien...
  • Al in de volle zomer kondigde de herfst zich aan: bessen en zaaddozen vormden zich al vanaf het voorjaar. Met de eerste bloeiende cyclamen half augustus was er geen ontkomen meer aan. De stille, lome, stoffige nazomer maakte langzaam plaats voor de dynamiek van de herfst. We zitten er inmiddels middenin, en we vinden het heerlijk. De vele vogels op doortocht, de keur aan fruit en zaden, de herfstkleuren die zo spectaculair zijn dat je je pas achteraf, bij het bekijken van je foto’s, realiseert hoe mooi het was. En natuurlijk zijn er ook dagen om lekker binnen te blijven; om bollen en zaden te bestellen, te lezen in dit nummer van De Tuin in vier seizoenen, te fantaseren over uw tuin in het volgende bloeiseizoen...
  • Sneeuwklokken en winterakonieten, het eerste speenkruid, scilla's, de eerste tulpen: voorjaar is heerlijk en dan vooral het vroege voorjaar. Wil je je helemaal onderdompelen, volg dan de Groninger Bloembollenroute met vier fraaie voorjaarstuinen. Of bewonder de bloei van de 250.000 bollen die de vrijwilligers van de Poldertuin geplant hebben. Mocht de Keukenhof niet op je vaste voorjaarslijstje staan: neem dit jaar een kijkje, dan ga je de komende jaren vast ook. Blader na dat bloeigeweld door naar het artikel over de subtiele, wonderschone wilde tulpen.
  • Het was zo’n zomer waar geen eind aan leek te komen, al zag u natuurlijk best de vruchten kleuren, de eerste herfstdraden op de heesters en bloeiden de cyclamen; al rook u onmiskenbaar de frisse geur van de naderende herfst. Het najaar is een seizoen waar we in de loop van die heerlijke zomermaanden steeds meer zin in krijgen. Het is zover.
  • Vlinders snoepen van de Sedum, late schermbloemen vormen een buffet voor zweefvliegen. Het lijkt nog zomer, maar dikke spinnen tussen de planten laten er geen misverstand over bestaan, de herfst is begonnen. Een seizoen met vaak nog volop mooie dagen om buiten te genieten, maar er komt ook genoeg 'binnenweer'. Het is een een prima tijd om te planten en een goed moment om nieuwe tuinplannen te maken. Heeft u ruimte voor een elegante Comanthosphace, kan de tuin regen- en droogtebestendiger, kun je meer doen voor de biodiversiteit, was je tevreden? Altijd inspirerend zijn artikelen over goed ontworpen tuinen zoals die van Snoek Puur Groen, of de twee avontuurlijk tuinen in Baskenland waarover je in dit nummer kunt lezen.
  • De stralende Echinacea op de voorzijde van dit nummer vat in één beeld de zinderende zomer samen. De tuin komt deze maanden in een wat rustiger vaarwater. Als het weer niet al te extreem nat of droog is, heeft u wat meer tijd om te genieten. Van de lange zomeravonden bijvoorbeeld. Misschien geeft het wat lagere tempo van de zomerse tuin u de gelegenheid elders tuinen te bezoeken, bijvoorbeeld Hestercombe, Ierland, De Kleine Boerderij of de botanische tuin in Götenborg. Of wie weet geeft de rust u nieuwe inzichten in wat u anders zou willen. Een beter ontwerp misschien, laat u inspireren door de tuin op zand van Peter Korn of de verzamelaarstuin van Ad van der Maden, of door de inzendingen van het Tuinenfestival Côte d’Azur. Wilt u meer inheemse bloemen, de Cruydt Hoeck biedt volop zaden. Misschien iets minder rigoureus wieden tussen de terrastegels, een toefje spontaan groen hier of daar - kijk eens of er geen leuke 'stoepplantjes' bij zijn, vaak heel klein spul dat bij nadere beschouwing best mooi is.