-
Het plantseizoen liep nog door tot eind november, maar inmiddels is het echt tijd om wat winterrust te nemen. Blader je tuinfoto's van het afgelopen jaar nog eens door: wat moest ook alweer anders, waar was nog ruimte voor een kleine struik of een boompje? Terwijl je de websites doorzoekt op zoek naar de fraaiste grijsbladigen - bestand tegen de hete zomer die wie weet weer komt - , of naar een mooie donkere vlier om al die hongerige vogels in de tuin van fijn fruit te voorzien, piepen de kerstrozen alweer tussen het blad uit. Kweker Thierry Van Paemel spreekt liever van lenteroos. De meeste bloeien immers in de vroege lentemaanden, net op het moment dat je naar bloei begint te verlangen.
-
Sneeuwklokken en winterakonieten, het eerste speenkruid, scilla's, de eerste tulpen: voorjaar is heerlijk en dan vooral het vroege voorjaar. Wil je je helemaal onderdompelen, volg dan de Groninger Bloembollenroute met vier fraaie voorjaarstuinen. Of bewonder de bloei van de 250.000 bollen die de vrijwilligers van de Poldertuin geplant hebben. Mocht de Keukenhof niet op je vaste voorjaarslijstje staan: neem dit jaar een kijkje, dan ga je de komende jaren vast ook. Blader na dat bloeigeweld door naar het artikel over de subtiele, wonderschone wilde tulpen.
-
Volop zomer. Het grote tuinwerk is geweest, het grote genieten is aangebroken. Laat uw hand loom glijden door het loof van geurige vaste planten. Bewonder vanuit een schaduwplekje het kleurenpalet. Het tere hemelsblauw van Meconopsis grandis, haast niet van deze wereld en zeker niet van dit klimaat. Salvia nemorosa is nog lang niet uitgebloeid, straks zorgen de paarsrode schutbladen nog voor sierwaarde. Het onwaarschijnlijk roze blad van Toona sinensis ‘Flamingo’ vergroent gaandeweg en verdwijnt tussen het andere blad, de Paulownia strooit z'n blauwpaarse bloemkelken. De elegante bloeikaarsen van de herfstpaardenkastanje lokken insecten met hun contrasterende meeldraden, de schermen van Schizophragma versieren de gevel. Heel zachtjes wandelt het najaar al de tuin binnen. De doorwaskervel staat vol zaden - dat belooft volgend jaar zaailingen door de hele tuin. De salomonszegel maakt z'n kogelronde, berijpt blauwe bessen.
-
Dat er grote zorgen zijn over de biodiversiteit kun je even uit je hoofd zetten als je naast een monumentale Echium plaatsneemt: het is een komen en gaan van insecten. De plant bloeit nog lang door, terwijl langzaam maar onherroepelijk het seizoen van zomer naar herfst kantelt. De karamelgeur van de koekjesboom vertelt het je; in de Varenvallei van Kasteeltuinen Arcen ruikt het naar paddenstoelen, op De Nieuwe Ooster dienen steeds nieuwe herfstkleuren zich aan. Het duurt nog even voor de kuipplanten naar binnen moeten - elk jaar minder, in de volle grond voelen de meesten zich heel gelukkig.
Meer informatie?|info@tijdschriftdetuin.nl
