-
Dat er grote zorgen zijn over de biodiversiteit kun je even uit je hoofd zetten als je naast een monumentale Echium plaatsneemt: het is een komen en gaan van insecten. De plant bloeit nog lang door, terwijl langzaam maar onherroepelijk het seizoen van zomer naar herfst kantelt. De karamelgeur van de koekjesboom vertelt het je; in de Varenvallei van Kasteeltuinen Arcen ruikt het naar paddenstoelen, op De Nieuwe Ooster dienen steeds nieuwe herfstkleuren zich aan. Het duurt nog even voor de kuipplanten naar binnen moeten - elk jaar minder, in de volle grond voelen de meesten zich heel gelukkig.
-
Volop zomer. Het grote tuinwerk is geweest, het grote genieten is aangebroken. Laat uw hand loom glijden door het loof van geurige vaste planten. Bewonder vanuit een schaduwplekje het kleurenpalet. Het tere hemelsblauw van Meconopsis grandis, haast niet van deze wereld en zeker niet van dit klimaat. Salvia nemorosa is nog lang niet uitgebloeid, straks zorgen de paarsrode schutbladen nog voor sierwaarde. Het onwaarschijnlijk roze blad van Toona sinensis ‘Flamingo’ vergroent gaandeweg en verdwijnt tussen het andere blad, de Paulownia strooit z'n blauwpaarse bloemkelken. De elegante bloeikaarsen van de herfstpaardenkastanje lokken insecten met hun contrasterende meeldraden, de schermen van Schizophragma versieren de gevel. Heel zachtjes wandelt het najaar al de tuin binnen. De doorwaskervel staat vol zaden - dat belooft volgend jaar zaailingen door de hele tuin. De salomonszegel maakt z'n kogelronde, berijpt blauwe bessen.
Meer informatie?|info@tijdschriftdetuin.nl
