Graanvelden, niet die eindeloze en doodsaaie maïsakkers en ook niet de moderne monoculturen van tarwe en gerst, maar de akkers van toen. De tijd toen er nog wilde planten tussen het koren konden groeien. Toen onkruiden nog machinaal of handmatig verwijderd moesten worden en chemische middelen nog niet bestonden.
In die tijd was ik al een gehate plant. Kun je nagaan! Ik ben toch prachtig om te zien? Maar ja, mijn zaden kwamen tussen de graankorrels en werden ook gemalen en op die manier ontstond er meelvergiftiging. Sorry hoor, moet je mijn zaden maar niet kapot maken!
Ze gingen er wat aan doen. Ze schoonden het zaaizaad op zo’n manier dat mijn zaad er niet meer bij zat en langzamerhand verdween ik uit de korenvelden. Toen werd het eentonig in het land en nu word ik her en der weer uitgezaaid in zogenaamde onkruidakkers om mens en dier te behagen. Het kan raar gaan met ons als planten!!
Scroll naar beneden voor het juiste antwoord…
Agrostemma githago – Bolderik
